Uniform

1^st or 2^nd year hayskul ako noon,

Matagal kong pinagmamasdan

Ang katabi ko..

Hindi ko alam kung bakit…

Hindi naman kagandahan

Ang babaeng ‘yon,

Isa lang ang alam ko’t gusto ko sa kanya,

Ang kapirasong laman na nakatago sa pagitan ng kanyang

Suot na uniform, sa likod ng kanyang puting

Bra…

Maya’t maya ang tingin ko roon,

Ang gaan sa pakiramdam,, may kapanabikang

Mahulii’t mapahiya sa lahat at kapanabikang

Makita ang dapat kong makita..

Yumuko siya nang bahagya,

Bumuka ang uniform sa

Pagitan ng mga butones

Sige pa!, hiyaw ng mundo ko.

Sulat-sulat ako kunwari..

Abala sa pagkopya sa blackboard,

Ngunit mas abala sa utong ng katabi ko.

wala na kong pakialam kung mahuili ako,

basta’t gusto kong masilayan ‘yon.

Mula sa pagitan ng nakabukas na uniform,

lantad na ang puting bra..

napayuko pa nang kaunti,,

mula sa daan na tinatahak ng mata ko,

kitang-kita ko ang mapula, maliit at nakatutuwang bilog,

tang ina, sarap kagatin, pagulungin sa labi’t dila at  nguyain..

kakantutin kita nang kakantutin hanggang

masawak ko ang kiki mo!

pag-uwi ko, diretso agad sa banyo,

malinaw na malinaw ang tagpong iyon,,

parang nasa harap ko siya at tinitingnan ko

ang pangarap ko kanina sa pagitan ng

uniform at sa likod ng puti niyang bra…

para bang wala na sa kontrol ko ang paggalaw ng imahinasyon ko

Tumae ako at nagsalsal at nilabasan,

sa balintataw ko,

Humina na ang kapangyarihan ng utong niya….

Boksing

Katatapos ko lang magbayad nang may isang gagong

Nakatayo sa pintuan ng computer shop ,

Padaan ako pero umabante ang loko

Nang-iinis, nagti-trip..

“Ano bang problema mo, tarantado ka?”,sabi ko

“Okey  to a”, sabay tingin sa katabi niyang isa ring tarantado’t kalahati

Sa totoo lang, tang ina, ang baho ng hininga niya!…

“Kung lasing ka, itulog mo yan, tarantado!”, sabi ko.

Binigyan ko ng isang suntok sa mukha,

Napaurong nang bahagya,

Sinundan ko pa ng isa,

Ininda.

Humugot ako mula sa ilalim ng isang kanan,

Nasalag ng kaliwa niyang braso.

Open ako,

Mula sa ilalim, nakita ko ang mabilis na parating na kanan,

Hindi ko na naiwasan,

Tinamaan ako sa kaliwang mata,

Napaurong ako,

May kalakasan ‘yon, naisaloob ko.

Pag-urong ko, saktong nasa hangganan ako ng mataas na bangketa,

 Nadulas ako at napaupo,

Bangon ako, karipas ng takbo ang gago.

“Ano ka? Ang laki mo, isang suntok ka lang!” sigaw ng gago habang

nakalayo nang may ilang dipa sa akin.

“Tang-ina mo, ‘pag nahuli kita, babasagin ko pangnguya mong tang ina mo ka!”..

Hindi ko naabutan ang gago, ang bilis tumakbo.

Ilang araw ang dumaan at hindi ko na nakita ang tarantado.

Ilang araw pa ang lumipas at napadaan ang gago sa eskinitang pinagtatambayan ko.

(kining ina mo! Ang malas mo!)

Nasa loob ako ng sidecar, naninigarilyo’t kausap ang isang kaibigan.

Napansin ko ang gago na parating.

“Pare, tignan mo muna ‘tong tsinelas ko,” (pasmado ako at madulas, hindi ako makakagalaw nang maayos baka maisahan na naman ako, tama na ang isa.), sabi ko sa kaibigan ko.

Nagulat ang loko nang lumabas ako ng sidecar,

Mula sa ilalim, maganda ang bwelo ko.

Inabot sa pagitan ng mga mata ang tarantado.

Biglang tutop ng  dalawang kamay ang mukha,

Sinundan ko ng isa pang kanan,

Bumuka ang dalawang kamay na nakasalag sa mukha.

Inabot pa rin ang pagitan ng mga mata.

Nagdugo ang pagitang iyon..

Mahaba ang nalikhang hiwa-paibaba  sa pagitan ng mga mata

Malakas ang tulo ng dugo sa mukha ng gago..

Naawa ako bigla…

Hindi na ako sumuntok pa,

Sinipa ko na lang sa puwet ang loko.

“Ang tapang mo para magpakita sa’ken, tarantado!,”

Kinuha ko ang tsinelas sa kaibigan ko’t umuwi ng bahay agad-agad.

Alam kong may resbak,

Hindi patas kung marami ang darating para sa saklolo.

Gago ba ako para manatili roon at maghintay ng ikasasakit ng katawan ko.

Sa bahay, nananakit ang kamao ko.

Napilayan.

Nasobrahan sa lakas.

Pinahilot ko sa nanay ko, masakit.

“Bakit ka napilayan?” sabi ni Nanay.

At doon na nag-umpisa ang sermon habang

iniinda ko ang sakit ng dalawang daliri ko sa kanang kamay.

Bukowski On Life/Death

Bukowski On Everything

Disposisyon ng Taong Wala Nito....

kagabi, lasing na lasing ako..
na parati namang ganoon...
pulos suntok at pukpok sa ulo ang inabot ko
sa asawa ko...

sige uminom ka nang uminom...
tapos dito ka sa higaan susuka..
letse ka!

kinabukasan, nasabi ni tito na narinig niya si
Farren na nagagalit sa akin..
at ikinuwento nga ng asawa ko ang
ginawa ko...

at kinabukasan din, nakatikim ako
ng mga masasakit na salita
mula kay Farren..
napagtanto ko ang lahatlahat...

ang kamalian ko..
ang kalokohan ko...
ang pinaggagagawa ko...

pero nandito na ako,
masaya ako rito...
at mananatili na ako rito:
sa mundong binuo ko
para sa sarili ko...
ang uminom nang uminom
hanggang sa marating ko
ang pinakapayapang mundo
na 
pangarap ko....

Basag na Bote ng Kalooban

naka-chat ko si kuya kagabi, tinanong ko siya:
kumusta ang buhay diyan sa Dubai?
sabi niya: ok naman ako dito, kaya pa...

nagulat ako sa sinabi niya..
nahiya ako...
nanliit...
nainis sa sarili...

ako ang dapat na naroon...
itinataguyod ang aming pamilya...pero
hindi...
nandito ako sa Pilipinas...
nag-asawa...
nakatapos ng pag-aaral (ako lamang ang nakatapos ng kolehiyo
sa aming magkakapatid) at nagtuturo sa kolehiyo...
 ngunit hindi makatulong kay Nanay..
sa mga kapatid kong babae...

gusto kong sabihin sa sarili ko
bakit ako nagkaganito?...
bakit ako ganito?...

at napagtanto ko...
miss ko na ang kuya ko...
at salamat sa kuya ko...

masakit man isipin pero ito 'yon....

hindi ako nakatulong...
hindi.....
sa ngayon.....

Para sa iyo, marie digby

 

Krismas parti ng mga titser nang araw na iyon. Wala akong pakialam kung sino ang pinagkakaguluhan ng mga shit na titser sa buong anniversary hall (pangalan ng bagong building dahil malapit na ang 50th anniversary ng eskuwelahan).

Marie Digby raw ang pangalan.

International singer.

At kung anuano pang ewan.

Mayamaya’y lumabas ang hinihintay ng lahat: mga lalaking titser (may asawa man  o may kabit na estudyante o wala sa nabanggit).

Matangkad na babae.

Maputi at ika nga’y malaporselana ang kutis.

Tuwangtuwa ang lahat. Walang patid ang alingawngaw ng mga sigawan. Nakasisilaw ang walang patid ding flash ng mga kamera.

Wala akong pakialam sa’yo hindot! Gusto kong isigaw.

Mabait pa rin ako dahil hindi ko ginawa.

Nakinig ako sa sigawan at nanood sa pagkakagulo nila.

Parang puking nagsasalita ang tingin ko sa dayuhang bisita…

dahas

Bigla akong nagising nang biglabiglang bumangon si Farren sa pagkakahiga sa tabi ko. Alas dos ng madaling araw. May dumaang daga.  isandangkal ang haba. hirap mang iangat ang mabigat na mga talukap ng mata, pinilit kong gumising at intindihin ang kanyang sinasabi.

May daga, may daga!  takot na sabi niya sa akin.

Wala pa akong nabibiling kabinet para sa kanyang mga damit. Patungpatong lamang ang mga iyon sa gilid ng aming higaan.

Matulog ka na, sabi ko. Wala na. wala lang ‘yon.

Naramdaman ko ang pag-iiba ng kanyang loob.

Hindi ako matutulog, hindi ako matutulog, babantayan ko mga damit ko! Sabi niya sa aking tila nagbabanta.

Sipsip

 Sipsip-dura. Nakailang bata na nga ba ako?

Lima na siguro, ay teka anim na yata?

Si jayjay, si james, si Chris, si?

Ano nga ba pangalan no’n?

Makakalimutin na talaga ko,

Mahirap talaga kapag tumatanda.

Ang gandang bata ng anak ni Jeling bungangera

Ang sarap kurutin ang pisngi

Kaso nakakaawa may sipon

At mag-iisang linggo na.

Nakakalungkot.

Naalaala ko tuloy si Junjun ko

Nang magkasakit din ng malalang sipon

Maya’t maya kong sinisipsip ang ilong

Mailabas lang ang sipon

Ng Junjun ko.

Nabigla na lang ako

Nang lagnatin at nagdeliryo…

Kitangkita ko kung gaano kahirap

Ang nararanasan ng Junjun ko

Iyak ako nang iyak no’n

Sigaw ako nang sigaw

At tinatawag ko ang pangalan niya

Junjun….Junjun….Junjun….

Sipsip-sipon ako. Maririin..

Yo’n bang sipsip na gusto mong makuha

Ang lahat ng sipon sa ilong nang makahinga

Ang bata.

Ginawa ko yo’n nang sandaling iyon.

Dumura ako at nakita kong may bahid ng dugo

Ang sipon ng Junjun ko…..

Ilang saglit lang, wala nang buhay ang Junjun ko

May natirang sipon-dugo sa labas ng ilong….

Sinipsip ko pa rin

Gusto kong mawala ang sipon at dugo sa ilong ng Junjun ko……

paskonapalamaryjeansuela

wasted na ko.              katatapos lang ng turo ko sa isang putang inang eskuwelahan sa Cubao.      maraming deadline.                     maraming dapat gawin at ipasa sa masteral.   hindi ko na alam kung ano ang uunahin at isusunod.                     Isa lang ang malinaw, tinataranta ako ng mga gawain.                      maputik ang kahabaan ng Divisoria.                        para akong astronaut maglakad.                     kagalit ko rin ang mga nakasasalubong at nakasasabay sa paglalakad.           malapit sa Puregold,                narinig ko ang kantahan ng mga bata ng awiting pampasko.                 nilingon ko.                 matatamis ang kanilang mga ngiti.             napangiti ako.             pasko na pala, naisaloob ko.                biglang may kumirot sa alaala at puso ko.                         magpapasko rin noon nang isulat ko ang istorya ni Mary Jean Suela*…

*Nabasag ang bungo nang mabagsakan ang ulo ng isang malaking elbowpipe ng tubig nang pauwi galing sa pangangaroling .

mga kuwento ng mga nakakasalubong ko sa daang juan luna, divisoria…

…pokpok talaga ang putang ina, nakita ko kagabi sa eskinita..kasama si jerring adik.

tignan mo yung anak, payat at nanlilimahid

…pumunta ka ba kina oscar? naro’n ba siya? kukunin ko y’ong libro ko e..hiniram, hindi na ‘binalik ng ‘lang ‘ya.

…tagay  tayo mamaya sa bahay…birthday ni kumander…wala lang kantahan pare, ayaw nun ng maingay..

sige, subukan kong pumunta.. una na ‘ko

…may eksam ba tayo kay sir  larry? hirap naman kasi nun magpaeksam..

hindi ka talaga nakikinig, sinabi niya nung last meeting, may eksam…

…bibili ako ng kape..inaantok na ‘ko, anong oras ba darating si kevin? may pupuntahan pa ako..ako na nga nagbantay dito magdamag..

…bangkusay….bangkusay….

…velasques….velasques…dalawa pa..

…ate…ate…konting ayos lang o, maluwag pa yan…

…umiskor na naman si Joey kagabi e, solb ang tarantado. nagtitrip kagabi. naghahanap ng away…

…malapit na ‘ko! nagmamadali ka naman.. atat ka ba?

…dadalaw ako bukas kay dante, ikaw? nami-miss ka na nun pare…tagal mo nang hindi nakikita yung kaibigan mong ‘yon…nagtatampo na nga sa’yo e…

…ayokong dumalaw pare…ayokong mahabag sa lagay ng kaibigan ko…